Opletten geblazen!
Dat wij in rumoerige tijden leven zal je niet zijn ontgaan. Wij rollen van de ene crisis in de andere crisis. Kort gezegd, het is ronduit een bende.
De keuze is reuze
Nederlanders zijn nog steeds vrijgevig bleek onlangs uit een onderzoek van een grote bank. Het zit in onze genen. De keuze aan goede doelen is reuze. We willen wel geven maar we willen er ook wel iets voor terug. Voor een sticker op de deurbel, die laat zien dat je wat gegeven hebt aan de collectant, doen we het niet meer.
Handelen of wandelen?
Ik heb het er al vaker over gehad; met familie moet je wandelen en niet handelen. Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan.
Het kan raar lopen...
Naar aanleiding van mijn laatste verhaal over het cokesnuivende, stelende kind dat bijna de familie ten gronde richtte, kreeg ik de meest uiteenlopende reacties.
Het zal je kind maar wezen
Nederland werd recent weer opgeschrikt door het zoveelste incident met een verward persoon. En weer wordt er moord en brand geschreeuwd hoe het zover heeft kunnen komen.
Voor de zekerheid
Ontstemd zat ze tegenover mij. Als blikken konden doden was dit waarschijnlijk mijn afscheidscolumn geweest. Ze begreep er niets van en had het overduidelijk niet naar haar zin. Nou is het inderdaad zo dat een bezoek aan de notaris in het algemeen niet als een hoogtepunt in je leven wordt gezien, zeker als het ook nog eens geld kost.
Goed voor elkaar...
Heb jij ook zo uitgekeken op Valentijnsdag naar een kaart of misschien wel een bos bloemen van een geheime bewonderaar?
De kip en het ei
Het zijn roerige tijden. Eerst de coronacrisis, nu weer de wooncrisis. Maar we hebben een nieuwe regering (nou ja, nieuw?) die al de problemen gaat aanpakken. Toch?
Een moetje?
Ja, de oplettende lezer zal het vast in de gaten hebben. Niet de eerste keer dat ik het over een moetje heb. De laatste keer ging het over het behalen van fiscale voordelen door het aangaan van een huwelijk. Als voorbeeld diende Martien Meiland, wie kent hem niet?
5 voor 12?
De allervriendelijkste ober in mijn favoriete restaurant stond ongeduldig aan mijn tafel. Of ik mij wel realiseerde dat het 5 voor 8 was? “Ik moest er echt een eind aan breien”, zei hij vriendelijk.
Het grote sjacheren kan beginnen
U was het wellicht ook bijna vergeten, maar al meer dan een half jaar geleden hebben we mogen stemmen. Of hebt u daar geen actieve herinnering meer aan? Niet erg hoor. Er zijn er meer met een selectief geheugen.
Disgenoten
Wat waren ze gelukkig. Het jonge stel had eindelijk een huis weten te kopen. Vraag niet hoe. Ze hadden zwaar moeten overbieden, links en rechts van ouders geld gebietst en zich tot over hun oren in de schulden gestoken. Ze hadden zich terecht afgevraagd of ze zo’n hoge hypotheek wel zouden kunnen krijgen. Eén geluk, de rente stond historisch laag. Ja, het geld is gratis. En met allebei een goede baan moest het net lukken.
Heeft alleen de jeugd de toekomst?
U hebt het vast gelezen. Het stond onlangs met grote koppen in de krant. Ouderen slaan hun slag op datingsites! Onder het mom 'alleen is maar alleen' of 'nooit geschoten, altijd mis', begeven steeds meer ouderen zich op het vrijerspad via een datingsite.
De Boswachter
Wat ze in Nieuwkoop niet echt hebben zijn bossen, maar ze hebben wel een boswachter. Inmiddels ben ik er door het lezen van de columns van boswachter John Pietersen (ja niet Ko maar John de boswachter!) achter dat de titel boswachter het werk wat onze boswachter doet ernstig te kort doet.
Een bericht van ‘bezorgde burgers van Kaag en Braassem’
We leven in een bijzondere tijd, vol met tegenstrijdigheden. Want onder de nieuwe mantra 'samen' mogen we juist steeds minder samen doen!
Eureka!
Daar zaten ze dan, op ruim 1,5 meter afstand van mij. Handen schudden was er niet bij. Ze vertelden dat ze beiden al een relatie achter de rug hadden. Ooit heftig verliefd waren ze elkaar nog heftiger gaan haten. In beide gevallen was er sprake geweest van een vechtscheiding waarvan niet alleen zij, maar ook de kinderen de dupe waren.
Is wat krom is recht te praten?
Krijg met enige regelmaat het verwijt dat ik “dingen” onnodig moeilijk maak. Toegegeven, ogenschijnlijk simpele zaken worden soms wel heel erg moeilijk opgeschreven. Met een gekke bek roep ik dan met enig sarcasme, dat het een gave is “makkelijke” dingen moeilijk op te schrijven. Dan lijkt het nog wat, toch?
Dennis vindt er iets van
Klagen doen wij mensen graag. Zeker op social media. Lekker je hart luchten achter je toetsenbord. En als je op enter drukt, ben je er van af. De gemeente is natuurlijk een mooi onderwerp om je gal over te spuwen. En ik moet zeggen, soms heeft u best gelijk.
Lezing van boer Arwin Bos op 5 maart
Waar Arwin Bos begon als advocaat, is hij nu bezig met het voortzetten van zijn (voor)ouders’ akkerbouwbedrijf. Op 5 maart houdt hij om 20:00 uur in Dorpsleerhuis Woubrugge een lezing over de ethische en morele druk die boeren ervaren.
“Home Sweet Home” - blog van John Kroes
Sinterklaas heeft zijn hielen nog niet gelicht of de volgende cadeau koddebeier staat al weer op de stoep. Inderdaad; “de Kerstman”.
Mooie momenten - Blog van Roelf Scholma
„Ja, ja, grenzen stellen? Nee, grenzen oprekken”, denk ik bij het lezen van de Alphense nieuwsbrief ‘Raadspraak’ over de afwikkeling van de ‘affaire’ Spies, de burgemeester van onze buurgemeente die jaarlijks 100.000 euro neveninkomsten, boven haar riante burgemeestersvergoeding, casht.
It Giet Oan?
Hij is weer in het land. De goedheiligman. Beschermheilige van kinderen, armen, zee- en kooplieden. Heeft wel wat voeten in de aarde, om tegenwoordig een beetje Sinterklaasintocht te organiseren. Nog ff en we zitten verwachtingsvol te wachten op de verlossende woorden of hij dit jaar wel of niet door gaat de landelijke intocht. Moet daarbij denken aan de legendarische woorden, “It Giet Oan” van Henk Kroes (nee geen familie), oud voorzitter van de Koninklijke Vereniging De Friesche Elfsteden, waarmee het doorgaan van de 15de elfstedentocht in 1997 werd aangekondigd. Nederland was euforisch.
Als de drank is in de man……
Ik was er even tussenuit. Op vakantie in Frankrijk. Te gast bij vrienden die daar een klein kasteel runnen. Even bijtanken zoals dat heet. Ik hoor u al denken, zou hij dan bij Chateau Meiland zijn geweest? Nee dus.
De Jostiband methode
De vakantie zit er voor de meesten weer op en het dagelijkse leven komt weer langzaam op gang. Sommigen noemen zo’n zomerperiode ook wel de komkommertijd. Vooral goed te merken op de televisie. Avonden worden gevuld met herhalingen. Zo zat ik enkele weken geleden te kijken naar een herhaling van mr. Visser.